Yatakta uzanmıştım, artık sıkı bir yatak istirahatine girdiğim için sanki hapsanem olmuştu. Artık biraz değil, fazlasıyla sıkıcıydı. Usandırıcı. Tekrarlayıcı. Eğer bu bebek yakında çıkmazsa, ıkınmaya başlayacağım ve en iyisini umacağım. Kasılmalar başlamış mı başlamamış mı umrumda değil. O küçük sersemliği zorla çıkaracağım. Daha fazla gerilebileceğimi sanmıyorum. Ve eşimi ne kadar çok sevsem de,