Matteo
Son üç saattir ameliyathanenin kapılarına bakıyordum. Ellerim titriyordu ve kalbim, o olaydan beri hiç durmadan hızlı atıyordu. Her şey çok hızlı gelişiyordu çünkü en son hatırladığım şey, yatakta olduğumuzdu.
Yatakta kalması gerekiyordu.
Bana tuvalete gideceğini söyledi ve olması gereken de buydu.
Zihnimde birçok şey dönüyordu; yaralarından sağ kurtulması ya da ölerek beni sonsuza dek terk
















