Toen Nyla de kilte in Clarks ogen zag, besefte ze hoe blind ze was geweest om verliefd te worden op zo'n man. Haar ogen prikten van de onuitgesproken tranen, maar ze weigerde enige kwetsbaarheid te tonen in zijn bijzijn. Ze trok haar hand weg, haalde diep adem en ging naar boven. De enige gedachte in haar hoofd was om snel een baan te vinden, zodat ze kon verhuizen en scheiden van Clark. Ze pakte een willekeurige outfit, bond haar haar op met een haarspeld en ging terug naar beneden. Ze was nooit iemand geweest die veel om haar uiterlijk gaf. In het verleden had ze zich opgedoft voor de bijeenkomsten van de Sumners om een goede indruk te maken. Nu kon het haar niets meer schelen. Toen Clark haar voetstappen hoorde, keek hij op. Nyla droeg een nauwsluitende witte jurk, haar taille zo slank dat het leek alsof die met één hand omvat kon worden. Haar haar was vastgezet met een jade haarspeld, waardoor haar delicate nek zichtbaar werd. Ze was adembenemend mooi. De gratie die ze uitstraalde was net als toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten. Maar de blik in haar ogen was nu verstoken van enige warmte. "Laten we gaan," zei ze. Ze reden in stilte naar de residentie van de Sumners. Toen ze aankwamen en op het punt stonden uit de auto te stappen, kwam een zwarte Range Rover aangereden en stopte abrupt voor hen. Toen Clark de auto herkende, betrok zijn gezicht. Het was Damons auto, iemand die hij zowel vreesde als verafschuwde. Damon stond bekend om zijn roekeloze en onvoorspelbare gedrag. Hij had geweigerd de Sumner Group over te nemen toen Richard wilde dat hij het bedrijf zou leiden, en koos er in plaats daarvan voor om zijn eigen bedrijf te beginnen. Iedereen had verwacht dat hij zou falen, maar binnen vijf jaar was zijn bedrijf uitgegroeid tot een waarde die vele malen groter was dan die van de Sumner Group. Clark kon Damon niet uitstaan, deels uit jaloezie. Ooit had een opmerking van Clark over Damon Damons oren bereikt, en als vergelding had Damon geweigerd samen te werken met de Sumner Group, wat hen miljoenen had gekost. Damon woonde zelden familiediners bij, en Clark had gehoopt hem te vermijden. Het geluk was vandaag niet aan zijn zijde - ze ontmoetten elkaar bij de deur. Hij merkte Nyla's verstijfde uitdrukking niet op toen ze Damon uit zijn auto zag stappen. Clark opende de autodeur en begroette: "Oom Damon." Damon wierp hem een onverschillige blik toe, zijn blik viel kort op de passagiersstoel voordat hij knikte en het huis binnenging. Nyla haalde diep adem. Toen Damon haar kant op keek, was ze vergeten adem te halen, uit angst dat hij iets schandaligs zou zeggen. Hij stond bekend om zijn onvoorspelbare aard, en deed altijd wat hij wilde. Gelukkig zei hij niets. Ze besloot dat ze hem later privé moest spreken. Toen Clark en Nyla de woonkamer binnenliepen, zagen ze dat deze al vol zat met mensen. Richard en Marie, de hoofden van de familie, waren met Damon aan het praten. Hij was het type persoon dat van nature opviel in een menigte. Clark merkte Nyla's blik op Damon op en fronste. "Waarom staar je naar mijn oom?" Nyla wendde haar blik af en antwoordde koeltjes: "Gaat je niks aan." Haar kilte irriteerde Clark. "Nyla, je weet dat ik het niet leuk vind dat je aandacht besteedt aan andere mannen." Sinds ze samen waren, was Clark extreem controlerend geweest en stond hij Nyla niet toe om met andere mannen om te gaan. Vroeger dacht ze dat dit een teken van zijn liefde was, maar nu leek het lachwekkend. Ze grijnsde. "En ik vind het niet leuk dat je met andere vrouwen slaapt, maar het lijkt erop dat je er prima van geniet." Clark zei door zijn tanden geknars: "Dit is een familiediner. We regelen dit later." "Als je niet wilt dat ik het ter sprake breng, bemoei je dan niet met mijn zaken," antwoordde ze. Clark wilde nu geen scène veroorzaken, omdat het de Sumner Group en zijn status bij Richard zou kunnen beïnvloeden, die nog steeds alle aandelen van het bedrijf in handen had. Terwijl ze praatten, riep Marie: "Nyla, Clark, jullie zijn er! Kom zitten!" Nyla haalde diep adem en forceerde een glimlach toen ze dichterbij kwam. Ze mocht de Sumners dan niet aardig vinden, ze hield zich aan de basismanieren. "Hallo, opa, oma," begroette ze met een glimlach. Marie, die Damon had aangespoord zich te settelen en te trouwen, was blij het paar te zien. "Kom, ga zitten." Ze wendde zich met een vleugje ontevredenheid tot Damon. "Kijk naar Clark. Hij runt het bedrijf goed en heeft een mooie vrouw. Ze krijgen misschien binnenkort kinderen. En jij? Bijna 30 en nog steeds vrijgezel. Als je de volgende keer geen vriendin meeneemt, hoef je niet te komen!" Damon wierp het paar een grijns toe. "Ze is inderdaad mooi." Hij vroeg zich alleen af hoe dat kleine lichaam zou lijden als ze kinderen zou krijgen. Nyla fronste en voelde zich ongemakkelijk onder Damons blik. Clark merkte ook de ongepaste manier waarop Damon naar Nyla keek op. Het was niet de blik van een oudere, maar meer als een man die een vrouw bewondert. Zijn hand balde zich tot een vuist en zijn lichaam spande zich aan. Marie zuchtte. "Waar het om gaat, is wanneer breng je me een schoondochter?" "Hangt ervan af. Als ik iemand ontmoet die ik leuk vind, breng ik haar misschien morgen terug," antwoordde Damon nonchalant. "Je bent te kieskeurig! Ik heb een goede match voor je geregeld. Date is morgen, verpest het niet." "Dan zul je je waarschijnlijk morgen moeten verontschuldigen bij een andere oude vriend." Gefrustreerd beet Marie hem toe: "Je maakt me gek!" Damon wierp Clark een blik toe. "Clark is al jaren getrouwd. In plaats van me te pushen, kun je hem beter aanmoedigen om kinderen te krijgen?" Marie knikte, zich realiserend dat Damon niet naar haar zou luisteren. Ze wendde zich tot Nyla en Clark, haar uitdrukking werd zachter. "Nyla, jij en Clark zijn nu al een paar jaar getrouwd. Wanneer zijn jullie van plan om kinderen te krijgen?"