Andre'nin Ağzından Gözlerimi yaşlar kör etmişti, ön basamakları tırmanırken yumruklarımla kapıya deli gibi vurmaya başladım. Her vuruş kollarıma bıçak gibi saplanıyordu ama kendimi durduramıyordum. Tuhaf bir şekilde bu acı iyi geliyordu; içimdeki yangını bir nebze olsun dindiriyordu. Kapıyı aralarken, "Andre?" diye bir ses duydum. Gözlerimi ve burnumu kolumla silerek ona daha net bakmaya çalıştım.