Andre'nin Ağzından Atlanta'daki hastaneden eve nasıl geldiğimi zerre hatırlamıyorum. Bir an, gözyaşlarımla boğuşarak Isaac'in hastane odasından yalpalayarak çıkıyordum. Sonra, sanki gözümü açıp kapamışım ve kendimi yatak odamda, duvara dönük, boşluğa bakarken buldum. Panik atağımla mücadele etmeye kalkışmadım bile. Normalde Louise'i ve zihnime fısıldadığı o iğrenç şeyleri umursamamaya çalışırdım,