Söylediği her kelime, taze ve kanlı yaralarına dökülen tuz gibiydi. Kemiklerini delen acı, tüm vücudunu uyuşturmuştu. "Hehe..." diye acınası bir şekilde güldü Madeline. Görünüşe göre, o kadar acımasızdı ki, o çocuğun varlığını bile silip atmıştı. Görünüşe göre, o şeytan kadının uğruna kendi çocuğunun kemiklerini toza çevirebiliyordu! Madeline kalbinin öldüğünü düşünüyordu. Artık acı hissedemeyeceğ