Babam hala durumu kendisinin halletmesi gerektiğinde ısrarcıydı. Onu hızla koltuğa geri ittim ve önünde, annemin yanında dikildim.
"İkiniz de hiçbir yere gitmiyorsunuz. Merak etmeyin. Ben kendim halledeceğim!" dedim kesin bir şekilde.
Pes etmeyeceğimi görünce, isteksizce kabul ettiler. Yine de öfkemi kontrol altında tutmamı ve durumu daha da tırmandırmamamı hatırlattılar.
Tavsiyelerini onayladı
















