"Asher!" Cynthia, yurttan çıkıp kampüste yürümeye başladığımda gölgem gibi peşimden geldi. Hızlı tempoma yetişmek için koşar adım yürüyordu. Vazgeçmeyecekti, değil mi? İç çekerek, yanımda normal bir şekilde yürüyebilmesi için yavaşladım. İhtiyacım olan son şey, benim yüzümden kendini fazla yormasıydı. Sözüne sadık kalarak, nefesini toplar toplamaz konuşmaya başladı. Kendine ve bebeğine bakabil