Şaşkın gözlerle yavaşça başımı Bryan'a doğru çevirdim. Kahve için bana teşekkür etmek yerine, beni küçük düşürmek için yere fırlattı. Neden? "Anlıyorum. Profesyonel olamıyorsun. Burası benim ofisim, diğer öğrencileri neşelendirmek için kahve dağıttığın üniversiten değil." Gözlerim dolmaya başlarken, "Ş-şey, özür dilerim," diye fısıldadım. Gözlerimden tek bir damla yaş düşmemesi için çok çabaladım.