(Lily'nin Bakış Açısı) Çekebileceğim acının da bir sınırı var, her şeyin yolunda olduğuna kendimi inandırmak için söyleyebileceğim yalanların da. Artık cezalandırılmayı reddediyorum. Ben Stephanie değilim. Kimin umurunda ki! Zaten bu sürüde kimse onu benim kadar tanımıyordu. Belki tanısalardı, ben onun gibi olmadığıma sevinirlerdi. Ya da… belki de onu hala özlerlerdi. Kim bilir. Bu noktada, artık