“Öp beni.” Bu emir, bir gelgit dalgası gibi bütün benliğimi sardı. Ondan diz çökmemi ya da defolup gitmemi söylemesini, hatta beni azarlamasını bekliyordum ama bunu değil. Yanaklarım kıpkırmızı kesilirken bacaklarım yere mıhlanmıştı. Sözleri beni utandırmıştı ama ona bakmaya cüret ettiğimde, yüzünde ciddiyetten başka bir ifade yoktu. “Ben... Alfa...” Gerginliğin mideme yığdığı acı suyu yutkundum.