“Aç mısın?” diye sordu Valens, çatı katı dairesine vardığımızda.
Her şey hastaneye gitmeden önce bıraktığım gibiydi. Hayatım sonsuza dek değişirken bazı şeylerin aynı kalması çok gerçeküstü geliyordu.
“Hayır,” diye cevapladım Valens’in sorusunu yatağa girerken. Yüzümü yastığa gömdüm ve gözlerimi kapayarak her şeyi dışarıda bıraktım. “Işıkları kapat,” diye mırıldandım. “Hepsini,” diye ekledim, bir
















