Ik was echter niet lang alleen.
De nacht viel snel over de roedel en kort nadat Estrella de kamer had verlaten, hoorde ik een klop op de deur.
"Juffrouw Rosalie, mogen we binnenkomen?"
Het was mevrouw White weer, met nog twee jonge meisjes.
"Natuurlijk, graag!" antwoordde ik beleefd. Ik was er nog steeds niet aan gewend om bediend te worden.
Een van de jongere meisjes zette een salade voor me neer
