Gefluisterde stemmen in de verte trokken mijn aandacht.
De mist was dik in mijn hoofd, maar toen de zwarte afgrond langzaam optrok, begon er weer licht in mijn gezichtsveld te komen.
Het laatste wat ik me herinnerde, was dat ik in de tuin was... en toen was er niets meer.
Ik keek om me heen en liet mijn ogen mijn omgeving in zich opnemen.
De zon scheen door het open raam en onthulde stofdeeltjes d
