Karanlık, tenimde serin bir rahatlık dalgalandıran bir koza gibi etrafımı sarıyor. Gece rüzgarıyla kayıyor, vücudumu nazik bir kucaklama gibi okşuyor. O kadar soğuk değil, ama ürkütücü sessizlik ve rüzgarın yavaş yavaş esmesi, sanki tatlı vaktini alıyormuş gibi, etrafımda daha buz gibi bir his yaratıyor. Ben ormanda yalnız başıma ilerlerken dünya yavaş yavaş, parça parça hareket ediyor. Bir ayağım
















