PANİK, çok sık hissettiğim bir şeye dönüşüyor. Ayaklarım çoğu zaman yere kök salmış gibi oluyor ve tüm düşünme ve hareket etme yeteneğimi kaybediyorum. Gözümü bile kırpabileceğimi sanmıyorum. Nefes alamıyor, hiçbir şey hissedemiyordum. Kalp atışım yavaşlamaya başlıyor ve kaçınılmaz olanın kapımı çaldığını hissediyordum. Bedenimdeki ruh kapıyı ardına kadar açıyor ve ben bir panik atağına yakalanıyo