O kalkıyor ve ben de avlunun ötesindeki köy ışıklarının yandığını görmek için balkondan dışarı bakıyorum. Gideceğini sanıyorum ama yanıma geliyor, kollarını omuzlarıma dolayıp ağlarken başını omzuma yaslıyor. Bir süre böyle kalıyoruz, sonra geri çekilip özür diliyor. Onun için üzülüp üzülmediğimden emin değilim. Bana Ellie'yi hatırlatıyor. Her zaman kendini çok kontrol altında tutuyor gibi görünüy
















