İlk öfkemi hatırlıyorum. O zaman da her yer kırmızıydı. Paniği hatırlıyorum. Eşime ulaşmaya çalışıp hiçbir şey bulamadığımda hissettiğim çaresizliği. Küçük çıkıntıya uzanıp hiçbir şey kalmadığını gördüğümde acı ruhumu parçaladı. Geride bırakılmakla yüzleşmek zorunda kaldığım ilk sefer değildi ama bardağı taşıran son damla oldu. "Hiç iyi biri oldun mu?" diye soruyorum ona. "Hayır," diye dürüstçe ce