AVA'NIN AĞZINDAN Şehre geri dönmüştük, doğruca aile konağına gidiyorduk. Arka koltuktaydım, telefonuma bakıyordum. Uzun süre Bella'nın resmine baktım. Kalbim sıkıştı. Yüzündeki o küçük gülümseme. Hızla telefonu kilitledim ve çantama geri attım. Dikkat dağıtıcı şeyler yok. Kendime verdiğim söz bu. Raymond'ı tedavi ederken hastanede bile, şu düşünce aklımdan çıkmıyordu: Bu çocuğun bu hale gelmesinin