Bella'nın Gözünden Ceketimi tekrar üzerime geçirdim, hala başım dönüyordu ama normal davranmaya çalışıyordum. Çocuk sadece beni izliyordu, elleri kapüşonlusunun cebindeydi. Yine yumuşak bir sesle, "Teşekkür ederim," diye mırıldandım ve kapıya doğru yürümeye başladım. "Hey, bekle," diye arkamdan seslendi. Hafifçe döndüm, başım zonkluyordu. "Adımı bile sormadın." Hafifçe gülümsedi, neredeyse benimle