Sophia ofis sandalyesine yaslandı, parmaklarının arasında bir kalem çevirirken, Drex'in sesi telefondan süzülürken kahkahası odaya yayıldı. "Gerçekten, benim için endişelenmemeliydin, Sophia," Drex'in sesi pürüzsüz ve sakin bir şekilde geldi, rahatlatıcı bir merhem gibi. "Arkadaşım beni aldı, böylece hastane karmaşasıyla uğraşma gibi korkunç bir görevden kurtuldun." "Emin misin? Kendimi kötü hisse