Sophia uyandığında sabahın sessizliği evin her yerine sinmişti. Perdelerinden sızan güneş ışığı odaya yumuşak bir ışıltı veriyordu, ama o bu sıcaklığı hiç hissetmiyordu. Dün gecenin anısı, karmaşa ve şüpheyle ağırlaşmış bir şekilde zihninde asılı kalmıştı. Luca'ya karşı gardını indirmeye çalışmıştı, ama kalbinin etrafındaki duvarlar yüksekti, bir ömür boyu süren hayal kırıklığıyla güçlendirilmişti
















