Emily'nin yatağının kenarında oturmuş, hastane hakkında bir düşünce fırtınasına dalmıştı ki elinde hafif bir sıkıntı hissetti. Aşağı baktı; uykulu gözler açılırken küçük, kırılgan bir gülümseme belirdi.
"Anne... ben neredeyim?" Emily'nin sesi yumuşak ve kafası karışmış bir şekildeydi.
Emma, Emily'nin saçlarını okşayarak güven veren bir şekilde gülümsedi. "Hastanedesin, canım. Nasıl hissediyorsun
















