Adam için hapishane kafeteryasında akşam yemeği, yeni gerçekliğinde normal sayılabilecek nadir anlardan biriydi. Köşesine oturmuş, tek kelime etmeden tatsız yemeğini yiyordu ki, bir adamın yaklaşmasıyla duraksadı.
Bu herhangi bir mahkûm değildi. Onda bir otorite havası vardı, diğerlerinden, gardiyanlar da dahil, aksi yönde bir isteği olmadıkça saygı gördüğünü belli eden bir duruşu vardı. Adam onu
















