Lila's perspectief
Ik voelde zijn ogen op me gericht toen ik met Brody danste. Enzo bleef in een hoek staan, maar hij bekeek me alsof hij honger had en ik zijn diner was.
Ik wist niet zeker waarom dat me zo opwond. Misschien omdat ik eindelijk een voordeel op hem had.
Als hij met Connie kon zijn zonder een seconde aan mij te denken, dan zou ik met Brody moeten kunnen dansen zonder me schuldig te v
















