Uśmiecham się pobłażliwie, wiedząc, że za żadne skarby świata nie sprzedałbym tej kobiecie czegokolwiek. Zbyt bardzo troszczę się o moje konie, żeby im to zrobić. – Cóż, teraz są na pastwisku, ale możemy je zobaczyć stąd, zza ogrodzenia. Idzie za mną zbyt blisko, a kiedy docieramy do ogrodzenia, robię mały krok w tył, zwiększając dystans między nami. Właśnie wtedy, gdy widzę Ellę wychodzącą ze ści