Olivia
"Pekala," dedi Ethan sonunda, "Sanırım öğle yemeği bekleyebilir."
Nereden geldiğini anlayamadığım bir kahkaha attım, daha çok sinirden ziyade mizah duygusundan kaynaklanıyordu. "Sadece sen böyle bir zamanda şaka yaparsın."
"Birilerinin yapması lazım," diyerek omuz silkti, ama gözlerindeki korkuyu görebiliyordum.
Annem ayağa kalktı, omuzlarını dikleştirdi. "Gidip babanıza bakalım. Ona neler
















