Olivia
Sabah 5:43'te, alarmımdan on yedi dakika önce irkilerek uyandım. Ağzım zımpara kağıdı gibiydi ve başım akşamdan kalmalığın başlangıcıyla zonkluyordu.
"Kahve," diye homurdandım, kendimi yataktan sürükleyerek. "Kahve lazım."
Banyo aynası, kötü yaşam tercihlerimin tam boyutunu ortaya çıkardı: gözlerimin altında bulaşmış maskara, kuşları kıskandıracak bir yuva halinde karışmış saçlar ve yastık
















