Oda kurtlarla doluydu ve koku bezlerim kontrolden çıkmıştı. Bu kadar çok kurdu bir araya toplamak bende her zaman böyle etki yapardı. Burnum çok hassastı ve kendimi sakinleştirmek için birkaç derin nefes almam gerekti. "Kızlar hazır mısınız?" Babama baktım ve başımı salladım. "Siz olmadan girebilir miyiz?" diye sordum babama. "Neden?" Ronnie'nin kolunda olan Cas'e gülümsedim. "Ben..." "Kurt dişilerle bir şeyler planlıyorsun, değil mi?" "Evet." Ona gülümsedim ve kolumu onunkinden kurtardım. "Eğer büyük bir kavga duyarsanız, ortaya çıkın. Ama yemin ederim baba, önümde başka bir kurt dişiye kur yaparsan, seni vururum." Babam bana güldü. "Söz veriyorum yapmayacağım ve eğer en ufak bir ihtimalle yaparsam, yüzüme yumruk atma yetkin var." Bana gülümsedi ve parmak uçlarımda yükselerek yanağını öptüm. "Teşekkürler babacığım." "Rica ederim kızım." Kolumu onunkinden çektim ve elimi Cassie'ye uzattım. "Hadi gidelim." "Emin misin Amy?" "Evet, evet eminim." Ona gülümsedim ve o da küçük bir gülümsemeyle başını salladı. "Çeneni yukarı kaldır. Endişelenme. Ben yanındayım." Başını salladı ve kapıyı açıp merdivenlerden aşağı indik. Merdivenlerin ortasına geldiğimizde, herkes durmuş bize bakıyordu. "Bize bakıyorlar." diye fısıldadı Cas bana ve gülümsedim. "Çünkü çok ateşli görünüyoruz." diye fısıldadım ona, şehvet kokusu yüzüne çarptığı sırada. Sendeledi, ama onu tuttum ve merdivenlerin dibine inene kadar aşağı doğru ilerlemeye devam ettik. "Hadi gidip bir şeyler içelim." Onu bara doğru çektim ve etrafımızdaki tüm erkeklerin ve kadınların bakışlarını görmezden geldim. "Neden bakıyorlar?" "Zaten söyledim. Çok ateşli görünüyoruz." Ona bir kadeh şampanya verdim ve kadehimi onunkiyle tokuşturdum. "Doğum günün birkaç gün sonra ve bu adamlar potansiyel eşlerin. Bugünü al ve tadını çıkar. Çünkü on sekiz yaşına bastığında hayatın değişecek." Biliyordum ki Cas, on sekiz yaşına bastığı gün eşini bulmuştu ve o iyi bir adamdı. Tam olarak kim olduğunu hatırlayamıyordum, bir gardiyan ya da biri, ama mutluydu. Brandon'ı kabul ettikten sonra buraya gelmeyi bıraktım. Gelmemi yasakladı. Bu kadar uzakta olmamla yaşayamayacağını söyleyerek. İlk başta tatlı gelmişti, ama daha sonra bunun sadece beni kontrol etme ihtiyacı olduğunu fark ettim. "Üzerine ne giymişsin sen, sürtük?" Bir çığlık havayı yardı ve etrafımızdaki insanlar sessizleşti. Cas'in benzi solarken bardağıma gülümsedim, ama sırtını sıvazladım ve döndüm. "Afedersiniz?" Küçücük bir yudum içkimden aldım ve Aurora'ya döndüm. Soluk beyaz bir kılıf elbise ve uyumlu inci kolye giymişti. Amanda, soluk mavi bir vücudu saran elbise ve uyumlu gerdanlık kolye giymişti. Çarpıcıydılar, ama benim ve Cas'in rakibi değillerdi. "O elbise ve kolye yeğenime gidecekti." Amanda, teyzesinin yanında gözleri yere bakar şekilde duruyordu. Kaşımı kaldırdım. "Onları ben aldım, onlar benim, en iyi arkadaşımın ödünç almasına izin verdim. Sorun ne?" Başımı yana eğdim ve ikisine baktım. "Saçmalık. Amanda'nın istediğini bile bile onları sen aldın ve o zayıf kurdun burada önümüzde salınmasına izin verdin." Derin bir nefes aldım ve sonra omuzlarımı dikleştirdim. "Eee?" Aurora geri çekildi. Bir an önümde kekeledi. Ve onlara doğru bir adım attım. "Bana ne yapabileceğimi söylemek sana mı düştü? Annem misin? Bir gamma, beta ya da alfa mısın? Hayır. O zaman neden önemli olsun ki?" Aurora hırladı. "Önemli çünkü zayıf kurtlar yerlerini bilmeli." "Katılıyorum. Zayıf kurtlar yerlerini bilmeli." Diye hırladım ve Nix gözlerimde parladı ve Amanda titremeye başladı. Aurora ne demek istediğimi anlamadı. Ama göğsünü kabarttı ve Cas'i yakalamaya gitti, ama önüne geçtim. "Çekil." Ayağını yere vurdu ve gücünü serbest bıraktı. Bana çarptı ve gülmek istedim. Çok zayıftı, ama daha büyük bir tehdit gibi hissettiriyordu. "Ona dokunma." "Çekil." Aurora etrafımdan dolaşmaya çalıştı, ama bileğini yakaladım ve onu kıçının üzerine düşene kadar geri fırlattım. Gücü tekrar savruldu. Ama üzerimden aktı. Cas tekrar sızlandı, ama onu arkamda tuttum. Yüksek sesle hırladım ve sonra kalabalık açıldı ve babam kalabalığın içinden yürüyerek geldi. "Neler oluyor burada?" Babam benden Aurora'ya baktı. Gözleri Aurora'ya kilitlendiğinde, gözlerinin puslandığını görebiliyordum. "Devlin." Aurora ayağa kalktı ve babamın kollarına koştu. Hırlamak istedim, ama kendimi tuttum. "Bu kız bana ve yeğenime zorbalık ediyordu." Gözleri bana kaydı ve beni tanımadığını görebiliyordum. Babama doğru yürüdüm ve önünde durdum. "Nasıl cüret edersin..." Diye hırladı ve geri çekilerek yüzüne yumruk attım.