Şermin, beş yaşındayken ailesinden ayrı düştükten sonra, Akçaağaç Yaprağı Köyü denen bir yere sığınmıştı. Burası pek büyük bir yer değildi; bir düzine haneyi geçmiyordu. Köylüler, nereden geldiği belli olmayan bu yetim kıza büyük bir şefkatle yaklaştılar. Onun kimliğini çıkarmasına yardım ettiler, yiyecek, giyecek, başını sokacak bir çatı sağladılar ve hatta yakındaki kasabada okumasını bile deste