Ürkmüş bir halde, Wendelyn irkildi ve içgüdüsel olarak telefonunu kilitledi. Başını kaldırdığında, Shermaine zaten ona gülümsüyordu. Wendelyn'in yüzü biraz gerildi ve "Bir şey yok," dedi. Shermaine kaşını kaldırdı. "Gerçekten mi?" "Elbette," dedi Wendelyn. Çenesini sıktı ve düşündü, 'Neden az önce Shermaine'den korktum ki? Bu tepki çok aptalcaydı.' ***** Akşama doğru güneş batmaya başlamıştı. Saat