Odama döndüm, gözlerimi kapattım ama uyku bir türlü gelmiyordu. Uzun bir iç çektim ve hafifçe bileğimdeki izi okşadım. Hafif bir sızıydı, önemli bir şey değildi. Sonuçta, küçükken aldığım yaralar nefes almak kadar doğaldı. Annem asla karşılık vermeme izin vermezdi, bu yüzden hep ezilen ben olurdum. Sık sık morluklarla eve gelirdim ve babaannem onları gördüğünde yüzü endişeyle buruşurdu. Sonra aşağ