Panikledim ve aceleyle gözyaşlarını sildim. "Neden aniden benden özür diliyorsun?" Willow bana sıkıca sarıldı ve cevapladı, "Seni görmezden gelmemeliydim…" Sesi yumuşak ve sevimliydi. Bu sırada, saçlarını nazikçe okşadım ve dedim ki, "Ama sen de sadece bir insansın, bu yüzden üzgün hissetmen normal." Konuşurken, onu kucağıma oturttum. Sonra, gözlerinin içine baktım ve ciddi bir şekilde sordum,