MICHAEL Jacob'a odama kadar beni takip etmesini söyledim ve sessizce yaptı. Bu gece benimle aynı odada kalmaktan gergin olduğunu görebiliyordum. Nedenini anlamıyordum. Bu noktada, utanacak bir şey kalmamıştı aramızda. "Şey... ımm... işte benim odam," dedim beceriksizce. Jacob sırıtarak, "Dur tahmin edeyim. Şu senin yatağın olmalı." Sinirlerim yatışırken kahkaha attım. "Evet. Ve bunlar da yastıklar