Rachel, kanepenin koluna yığılmış, tüm duruşu ağır, bezgin bir hayal kırıklığı yayıyordu. En yakın arkadaşı Sophie'ye bir bakış fırlattı ve gözlerindeki alevli öfke neredeyse elle tutulur gibiydi.
"Sana diyorum Sophie," dedi, sesi zar zor bastırılmış bir öfkeyle keskinleşerek, "Anlamıyorum. İmalar yaptım, aptalca şakalarına güldüm, temelde 'Liam, artık bana çıkma teklif et!' yazan bir ilan panosu
















