Захара
Събудих се рязко, сърцето ми препускаше. Студена пот се стичаше по челото ми, докато се мъчех да си поема дъх. Чувството на мъка се задържа, обгръщайки ме като гъста мъгла.
"Беше само сън", повторих си, опитвайки се да успокоя бурните мисли, които ме измъчваха.
В този сън моите тризнаци бяха в опасност, викаха за помощ. Гласовете им ехтяха в ушите ми, изпълнени със страх и отчаяние. Но колк
















