Гледна точка на Сейбъл:
Успях да поспя три часа, преди алармата на телефона да ме върне към реалността.
Взех бърз душ и си взех кафе от лобито на хотела, преди да шофирам до болницата. Познатата рутина ми действаше успокояващо – обходи, картони на пациентите, равномерното писукане на мониторите.
Телефонът ми звънна по време на обедната ми почивка. Името на Кейлън на екрана ме накара да спра.
*"Доб
















