"Allison, lieverd, iedereen wacht beneden op je. Kom snel." Mijn moeder riep vanaf beneden. Ik was in een roes toen mijn moeder mijn kamer verliet. Ze vertelde me dat de familie van Alpha Neil was gekomen. Dat betekende dat Ethan er ook was. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, nee. Ik mag niet meer aan hem denken,' zei ik tegen mezelf. Ik bekeek mezelf in de spiegel. Ik droeg een lange bruine jurk. Het was een simpele maar mooie jurk. Mijn moeder had hem voor me uitgekozen. Het was mijn verjaardagscadeau van haar. Ik had geen zin om veel make-up op te doen, dus ik deed alleen mascara en lichtroze lippenstift op. Ik verliet mijn kamer en ging naar beneden. Ik was verbijsterd toen ik de versieringen in mijn eigen huis zag. Het zag er nogal fascinerend uit. Er waren overal bloemen en de geur van rozen prikkelde mijn neus. 'Wanneer hebben ze dit allemaal gedaan?' dacht ik. Ik glimlachte en ging naar de woonkamer. Zodra ik binnenkwam, sloegen een paar armen om mijn lichaam en omhelsden me. "Je ziet er zo mooi uit." Ik glimlachte naar mijn beste vriendin. Mijn ouders waren ook dol op haar. Ze was mijn beste vriendin, dus mijn verjaardagsfeestje zonder haar was onmogelijk. "Dank je, bestie," antwoordde ik. Ze deed een stap terug en ik zag anderen in de kamer. Mijn vader, moeder, Alpha Neil, Luna Ella en de gebroeders Iversen. Ethan zag er verstoord uit en ik wist niet waarom. Ryan daarentegen keek me aan alsof hij verbaasd was. Ik keek weg. "Mijn kind, kom hier. Je dochter is nu een grote meid, Glen," zei Alpha Neil tegen mijn vader en hij reikte me een hand. Ik glimlachte lichtjes. Ik liep naar hem toe en pakte zijn hand. "Alpha." "Ik heb je twee jaar geleden voor het laatst gezien. Daarna nam je moeder je nooit meer mee naar het roedelhuis." Klaagde hij. Mijn moeder schudde haar hoofd. "Mijn excuses, Alpha. Ik zal haar de volgende keer meenemen." "Wat ziet ze er prachtig uit! Joey, we zouden elkaar vaker moeten ontmoeten," zei Luna Ella tegen mijn moeder terwijl ze mijn haar streelde. Ik bloosde toen ik haar hoorde. We zaten en praatten over vroeger. Ik wierp een blik op Ethan. Verrassend genoeg keek hij ook naar mij. Ik wilde wegkijken, maar mijn ogen luisterden niet naar mijn verstand, maar naar mijn hart. Hij wendde zijn blik af, pakte zijn telefoon en begon hem te gebruiken. Ik bekeek hem eens goed. Hij droeg een wit shirt en een zwarte jeans. Zijn lichte hals paste goed bij het witte shirt. Zijn spieren waren bijna zichtbaar door zijn shirt. Ik wilde wegkijken, maar stopte toen ik een blik op me voelde rusten. Mijn ogen bewogen naar de rechterkant van Ethan. Ryan staarde me aan. Zijn zwarte jas en zwarte broek gaven hem een maffiose uitstraling. 'Hij zal zich wel vervelen omdat hij hier geen meisjes ziet om mee te flirten,' dacht ik. Luna Ella merkte dat ik naar Ryan keek. "Ken je Ryan?" vroeg ze me. Voordat ik kon antwoorden, antwoordde Alpha Neil: "Hoe zou ze hem kunnen kennen? Ze is een braaf meisje. Je zoon zou niet op de kennissenlijst van een braaf meisje kunnen staan." Iedereen werd stil. Het leek erop dat het gerucht klopte. Alpha Neil en Ryan hadden zeker geen goede relatie. "Pa." Ik hoorde de stem van Ethan en draaide mijn hoofd naar hem. Hij noemde Alpha Neil 'Pa' en Luna Ella 'Ma' vanaf zijn kindertijd na de dood van zijn ouders. Ethan schudde zijn hoofd naar Alpha Neil, alsof hij hem wilde zeggen dat hij geen ruzie moest maken. "Ja, je hebt gelijk, Alpha. Ik denk dat ik ook niet naar dit feest had moeten komen." De stem van Ryan galmde door de kamer. Hij stond op en liep naar de voordeur. "Ryan." Ethan stond op en ging achter hem aan. Ze verlieten ons huis. "Wat een drama doen ze? Hadden ze gepland om de verjaardag van mijn beste vriendin te verpesten?" mompelde Teresa boos. Ik pakte zachtjes haar hand vast om te voorkomen dat ze op dat moment zou fluisteren. "Alpha, kalmeer." Mijn vader zei tegen Alpha Neil. Luna Ella zag er bedroefd uit. Ik wierp een blik naar buiten en zag Ethan Ryans arm grijpen en hem ergens heen trekken. "Nog twee minuten." Teresa stond op en probeerde de sfeer te sussen. Ze ging naar de keuken en kwam terug met een grote taart. "Wauw," mompelde ik. Het was een prachtige taart met wit-roze versieringen. '1' en '8' kaarsen waren in het midden van de taart aangestoken om te laten zien dat het jarige meisje achttien jaar zou worden. Toen de klok 12 uur 's nachts sloeg, stond ik op en iedereen verzamelde zich om me heen. Ik dacht op dat moment aan niemand anders. Ik sloot mijn ogen en deed in gedachten een wens voor mezelf. "Ik hoop dat ik snel mijn partner zal vinden en verder kan met mijn leven." Ik opende mijn ogen en blies de twee kaarsen uit. Iedereen klapte en juichte voor me. Ik sneed de taart aan en iedereen wenste me veel geluk. Mijn moeder huilde bijna toen ik achttien werd. Het was een leeftijd waarop weerwolven volwassen werden en hun partners begonnen te zoeken; daarna stichtten ze hun families. "Gelukkige verjaardag." Teresa liet me een heel groot stuk van de taart eten. Ik giechelde en pakte een tissue om mijn lippen af te vegen. Anderen lachten ons uit. "Waar zijn ze? Laat me kijken." Luna Ella zei dat ze naar buiten wilde gaan om Ethan en Ryan te controleren. "Het is goed, Luna. Allison, ga ze binnen roepen." Mijn vader hield haar tegen en vroeg me om naar buiten te gaan. Ik kon hem niet weigeren. Ik ging naar de voordeur. Toen ik mijn huis uitkwam, begon ik me vreemd te voelen. Mijn ademhaling werd zwaar en mijn hart begon snel te kloppen. Ik voelde de geur van pure chocolade. Het had niet alleen een chocoladeachtige geur, maar ook iets verslavends. Ik ging op zoek naar de geur, op zoek naar de eigenaar van deze geur. Ik liep vooruit en begon over de weg te lopen. Plotseling stokten mijn stappen toen ik twee figuren naast de weg zag staan. Ik kon hun rug naar me toe zien. Ik was een beetje verder van ze verwijderd. Mijn wolf begon van geluk te grommen omdat ze eindelijk haar partner had gevonden. Het was een van hen! Mijn wolf begon te zingen: 'Partner'. Maar op het moment dat een van hen zich met rode ogen omdraaide, kon ik mijn tong niet bedwingen en liet ik los: "PARTNER?"