Judy's perspectief: "Hou je mond!" Ze hapte naar adem. "Meen je dit serieus?? Je bent naar Gavin Landry's VIP-suite geweest? Zoals in DÉ Gavin Landry?!" Ik stortte me bijna op haar; ze was zo luid! "Zachtjes!" berispte ik, terwijl ik probeerde haar mond te bedekken met mijn handen, maar ze was te snel en ontweek me. "Hoe kan ik in vredesnaam stil zijn als mijn beste vriendin gisteravond naar Gavin Landry's hotelkamer is gegaan en tot nu toe heeft gewacht om het me te vertellen!" riep ze uit. Nan was serveerster in het hotelrestaurant waar gisteravond het verlovingsfeest was. Het hotel, Carter Resorts genaamd, lag in het menselijk gebied en was eigendom van Patrick Carter, de Delta van de Silver Crescent-roedel. Wat toevallig Gavin Landry's roedel was. Ik was niet verbaasd om Gavin daar gisteravond te zien, vooral gezien zijn dochter de aanstaande bruid was. Ik was minder verbaasd om te zien dat hij een VIP-suite in het hotel had. Ik zuchtte. "Het ging allemaal zo snel, en ik had iets te veel gedronken," gaf ik toe. "Ik was het bijna vergeten toen ik thuiskwam, omdat er andere dingen gebeurden." Ik sloeg mijn armen om me heen en keek op naar haar bezorgde ogen. "Wat is er nog meer gebeurd?" vroeg ze, haar stem daalde tot een fluistertoon. Ik haalde diep adem en vertelde Nan alles wat er was gebeurd, tot aan het moment dat Ethan langskwam en me vroeg om zijn maîtresse te worden in ruil voor het betalen van de schuld van mijn vader. Toen ik klaar was met praten, zakte Nans mond open. "Wat een brutaliteit van die klootzak!" siste ze. "Hoe durft hij! Hij heeft je afgewezen en nu wil hij dat je zijn kleine slet bent?! Hij heeft geen enkel schaamtegevoel." "Ik weet niet zeker wat ik ga doen, Nan," fluisterde ik. "Ik kan onmogelijk 5 miljoen dollar ophoesten om de schuld van mijn vader af te betalen." We vielen allebei stil terwijl onze gedachten ons in beslag namen en toen lichtte haar gezicht op. Ik kende die blik goed en ik werd nerveus toen er een glimlach over haar gezicht verscheen. Ik wist meteen dat ze een idee had, en ik wist ook dat ik het niet leuk zou vinden. "Je zei dat hij je zijn shirt had gegeven om te dragen?" vroeg ze. Ik knikte. Ze hapte naar adem en greep mijn arm. "Is het niet duidelijk, Judy? Gavin valt op je. Dat is de enige reden waarom hij je zijn shirt zou geven. Hij wilde zijn geur op je! Hij is erg kieskeurig. In al mijn tijd als serveerster ben jij de eerste vrouw die hij ooit heeft aangeboden." Ik staarde haar verbijsterd aan. Ze was officieel haar verstand kwijt. "Gavin valt niet op me," zei ik, terwijl ik mijn hoofd schudde. "Hij gaf me zijn shirt omdat de mijne was gescheurd. Er was niets aan de hand." "Waarom zou hij er überhaupt om geven?" vroeg Nan, terwijl ze haar armen over haar borst vouwde. "Hij is Gavin Landry en hoeft zich nergens iets van aan te trekken. Bovendien zei je dat hij je hartstochtelijk heeft gekust. Je was klaar om helemaal met hem mee te gaan, wat enorm is omdat je van plan was om te wachten tot na je huwelijk. Er moest wel een soort connectie zijn gisteravond." Ik keek naar mijn handen. "Of misschien had ik gewoon pijn en wilde ik Ethan terugpakken," mompelde ik. "Plus, ik had iets te veel gedronken." "Dronken acties zijn nuchtere gedachten of zoiets dergelijks," zei ze, terwijl ze mijn woorden wegwuifde. Toen grijnsde ze. "Je kunt dit in je voordeel gebruiken. Heb je die lingerie nog die je voor je huwelijksnacht hebt gekocht? Je zou Gavin een klein bezoekje moeten brengen en hem een aanbod doen dat hij niet kan weigeren." Ik wist dat het een slecht idee was op het moment dat ze de woorden uitsprak, maar haar woorden bleven de rest van de dag en nacht in mijn gedachten rondspoken. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, had ik mijn besluit genomen. Ik ging naar mijn kast en pakte mijn rode lingerie. Ik had het maar één keer gepast en ik voelde me een beetje ongemakkelijk om het te dragen, maar ik wist dat het op de avond van mijn bruiloft, wanneer ik mezelf eindelijk volledig aan Ethan zou geven, niet zou uitmaken wat ik droeg. Mijn hart deed pijn bij de gedachte, en ik verdreef het snel uit mijn hoofd voordat ik weer begon te huilen. Ik kleedde me aan in de lingerie, en ik pakte een lange trenchcoat en wikkelde die om mijn lichaam. Ik liet mijn haar loshangen en ik deed een beetje make-up op om mijn gelaatstrekken te accentueren. De afgelopen dag of zo had mijn moeder ofwel aan de telefoon gezeten met advocaten, mijn vader in de gevangenis bezocht of in haar kamer gezeten. Ik had haar nauwelijks gezien of gesproken sinds ik haar vertelde dat Ethan ons niet zou helpen. Ik haatte het te weten dat ik haar teleurstelde, maar hopelijk zou dit al onze problemen oplossen. Het was geen geheim waar Gavins kantoor was; iedereen kende de beroemde Gavin Landry Corporation. Toen ik door de voordeur liep, zat de receptioniste op haar computer te typen. Ze keek me nauwelijks aan toen ik naar de balie liep. "Goedemorgen, ik kom Gavin Landry bezoeken," zei ik zo beleefd als ik kon. De receptioniste keek op naar me en knipperde een paar keer, en keek minder dan geamuseerd. "Heeft u een afspraak?" "Eh, nee, maar-" "Kijk, ik heb hier geen tijd voor. Talloze vrouwen komen hier binnen en vragen om met Gavin te spreken en ik ga je vertellen wat ik ze vertel. Meneer Landry is ongelooflijk druk en hij heeft geen tijd of geduld om zich bezig te houden met weer een fangirl," zei ze bitter. "En wat geeft jou het recht om degenen die me komen bezoeken weg te sturen?" klonk een diepe stem.