Walter's wangen werden rood en hij keek naar de grond. Om hem verder ongemak te besparen, stapte ik dichter naar hem toe en legde een hand op zijn schouder, waardoor zijn aandacht weer op mij gericht werd.
"Dat is heel aardig van je, Walter, dat je het aanbiedt. Maar het is echt niet nodig. Het komt wel goed met me. Bedankt hoor," zei ik tegen hem.
Hij glimlachte en knikte terug.
"Ik ga mijn plaat
















