Nan rolde alleen maar met haar ogen en kwam naar me toe, sloeg haar armen om me heen en trok me in een knuffel. "Gaat het wel?" Vroeg ze, haar stem zacht en alleen voor mijn oren. Ik knikte, en voelde de brandende sensatie van onuitgehuild tranen achter mijn ogen. Ik weigerde ze hier te laten vallen; ik zou mijn leeftijdsgenoten me niet zien breken. "Ja, het was gewoon een misverstand," vertelde i