Judy's perspectief "Judy?" Irene's stem sneed door mijn gedachten net toen we langs hun tafel liepen. Ik forceerde een glimlach in haar richting, Ethan's blik negerend. "Hallo, Irene," zei ik beleefd. "Je bent het echt," zei ze, haar toon klonk een beetje gespannen. "Wat doe je hier? Ik wist niet dat je van dit soort plekken hield." Walter's arm sloeg om mijn schouders en alsof ze hem voor het eer