Judy's POV Ik was niet blind. De man die in de salon rondhing met Irene en Ethan was ongelooflijk aantrekkelijk. Hij kwam me ook nog eens bekend voor. Hij keek me aan alsof ik de enige persoon ter wereld was en mijn wangen begonnen te gloeien. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en gaf hem een kleine glimlach voordat ik snel de kamer verliet en weer bij Matt buiten kwam. Hij gooide dolken naa