Ik snuif aan de rozen, vol dankbaarheid. Rowan heeft me nog nooit bloemen gekocht. Sterker nog, hij heeft me nog nooit behandeld alsof ik belangrijk voor hem was. In zijn ogen was ik een ongemak waarmee hij een kind had.
"Even in het water zetten, dan kunnen we gaan," zeg ik en draai me om naar de keuken.
Nadat ik de bloemen in een vaas heb gezet, vertrekken we.
Ik was tegelijkertijd nerveus en op














