Emma. Ik heb me geen millimeter verroerd sinds Rowan weg is. Het voelde alsof de muren op me afkwamen en ik geen uitweg had. Geen manier om de pijn die ik vanbinnen voelde te verdoven. Alles deed pijn en ik wist niet eens hoe ik het moest stoppen. Ik wist niet wat ik moest doen of hoe ik moest reageren. Waarom overkomt me dit? Dat is de vraag die ik mezelf blijf stellen, maar er is geen antwoord o