Bir anlığına nasıl nefes alacağımı unuttum. Onu içime çektim—ellerinin cebine o tanıdık kayışı, beni incelerken başının hafifçe yana eğilişi, gülümsemesinin asla tam olarak gözlerine ulaşmaması. Aynı görünüyordu, ama farklı, sanki ayrı kaldığımız aylarda bir şeyler onu yıpratmış gibiydi. "Sen ne yapıyorsun burada?" Sesim niyet ettiğimden daha sert çıktı. Gülümsemesi kayganlaştı. "Ben—" Duraksadı,