Penelope'nin Ağzından Koşarak Archer’ın evine gittim. Galada niyetini belli ettiğinden beri onu görmezden geldiğimi hiç düşünmemiştim. Ama gidecek başka yerim yoktu. Tatiana'nın önünde ağlayamazdım. Cevaplayamayacağım sorular sorardı. Göğsüm o kadar acıyordu ki, nefes almayı bırakacağımı sandım. Aslında hiç senin olmayan bir şey için bu kadar yıkılmış hissetmek mantıklı mı? Şu an kendimden nefret