Hastane her zaman en yoğun yerdi ve insan doğasının nasıl olduğunu burada görmek mümkündü. Koğuşlarda, koridorlarda ve salonlarda insanlar gelip gidiyordu. Yaşlı, genç ve hasta insanlar refakatçileriyle birlikteydi. Bazıları ağlıyor, bazıları sessizdi ve bazılarının yüzünde gülümseme vardı.
Mezun olalı neredeyse üç yıl olmuştu ve kalbi, okuldan ilk ayrıldığı zamanki kadar hassas değildi. O zamanla
















