Sanki koltuğa dökülmüş gibi oturuyordu, bacak bacak üstüne atmış, rahat bir duruş sergiliyordu. Yüzü ise o kadar gülünç derecede kusursuzdu ki, tüm cilt bakım rutinimi çöpe atasım geldi. O yüzü tanıyordum. Herkes tanıyordu. O, Octavia'ydı—film ödülleri, tasarımcı parfüm kampanyaları, yakın çekimde ağlayıp tüm sinemayı hıçkırıklara boğabilen türden bir aktris. Son filmini üç kez izlemiştim ve yağmu