Yumurtaları ağzıma tıkıştırmaya çalışıyorum, sinirlerimi susturmaya, içime işleyen kaygıyı duyularımı ele geçirmesini engellemeye, ama sonra titreyen ellerime bakıyorum ve artık numara yapamıyorum. Ev çok sessiz. Çok büyük. Çok aydınlık. Bana ilk taşındığım zamanı hatırlatıyor. Annemin sürekli ensemde nefes alıp vererek, benden normal bir on sekiz yaşında olmamı istemesiyle boğuluyormuş gibi hisse